Βαλκανευτές του Γιώργου Χατζελένη, εκδόσεις Ενύπνιο

          ΑΝΑΜΟΝΕΣ ΣΥΝΕΥΘΕΙΑΚΕΣ ΜΑ ΑΝΤΙΡΡΟΠΕΣ

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς στην Αθήνα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινόττας κάθε κατοίκου. Έχοντας πλέον επιστρέψει μόνιμα εδώ, την ύπουλη επανεμφάνισή τους  έκαναν και τα όνειρα με αντίστοιχο περιεχόμενο βιαστικού περιβάλλοντος μετακίνησης , συνωστισμού, υπόγειων συρμών και φευγαλέων εν κινήσει τοπίων. Την προσοχή μου όμως μαγνήτισε το χαρακτηριστικό των κατ' εξακολούθηση ονείρων μου που αφορούσαν τις υπόγειες στοές των μετρό. Το μετρό έφτανε πάντοτε από την αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη που θα αντιστοιχούσε στην πραγματικότητα. Τα όνειρα εκείνα προκάλεσαν τέτοια στρέβλωση στην θεώρηση της αληθοφάνειας που αντιλήφθηκα κάμποσες φορές τον εαυτό μου να αναμένει τον συρμό μάταια από την ονειρική του κατεύθυνση. Ευχόμουν έπειτα από τη συνειδητοποίηση του λάθους μου κανείς να μην παρατήρησε την ελαφριά κλίση του κεφαλιού που παραδεχόταν την παρά φύση πεποίθησή μου. Γιατί άραγε αυτό το κοινό υπόβαθρο κατεύθυνσης να εφαρμοζόταν σε κάθε όνειρο ; Μήπως πάντοτε ονειρευόμουν να ακολουθώ την αντίστροφη πορεία στη ζωή μου ως ένα κράμα λανθασμένων, με βάση τις ενδόμυχες επιθυμίες μου, επιλογών; Μήπως το βλέμμα της κοιμώμενης εκδοχής μου αγκυρωνόταν τόσο μακριά ώστε να γνωρίζει πως τέλος και αρχή κάπου συγκλίνουν επικίνδυνα;  Ίσως πάλι μερικές φορές τα όνειρα να σου αφήνουν απελπισμένα μηνύματα ανάκατα μέσα τους , μα τρανταχτά για να ανακαλύψεις πριν ξυπνήσεις πως κοιμάσαι αρκετά βαθιά ώστε να να ονειρεύεσαι.